23 Ocak 2009 Cuma

Ve ''O'' Veda Etti ...



Alonzo Mourning... Basketbol idolüm, çocukken duvarımı süsleyen insan, ne çocuk esirgeme kurumlarının ne de hayati tehlike arz eden böbrek hastalığının yenebildiği adam... Ölümden döndükten sonra doktorların kesinlikle karşı çıkmasına rağmen ''Oynamazsam yaşayamam'' diyerek kendini nakil böbreğiyle parkelere atan, ardından Miami'nin şampiyonluğunda en büyük payın sahibi olan adam...


Parkede olduğu her saniye terinin son damlasına kadar savaşmak aslında nedir, oyunu delicesine sevmek nasıl olur, bir NBA efsanesi olup da kazanmak ve sahada olmak için nasıl da yedek olmak kabullenilir dersi veren bu adamdan daha fazla kimse hak etmedi o yüzüğü.Yaşmış, böbrekmiş, kondisyonmuş, rakipmiş hiçbiri sorun değildi onun için, o turkuaz formayla efsaneler yarattığı genç yaşında ne kadar istekli ve enerjikse, siyahlar içindeki yaşlılığında da aynı durumdaydı.Finalde Dallas, Miami'yi ezerken bir tek onu yıldıramadı.Oydu yine tek başına kaderine baş kaldıran.Deliydi belki de Alonzo Mourning, yoksa bu kadar da inatçı ve istekli olamazdı.İnsanlara hayat dersi verirken, biz sevenlerini de göz yaşlarına az boğmadı.Kimisi üzüntüdendi, kimisi sevinç ve gururdan... Sonuncusuysa basketbola vedasından dolayı oldu, evet Alonzo Mourning geçmeyen diz sakatlığı dolasıyla 38 yaşında basketbola veda etti.Emekliliğe ne kadar dayanabilir, tekrar geri gelmeyi zorlar mı bilinmez, ama Amerika'da karısı ve çocuklarıyla olan hayatı ile ''Yılın Ailesi'' ödülünü almış, milyonlarca dolar yardımlar yapmış ve birçok yardım kurumu kurmuş olan Zo benim için bir idol olmaya her zaman devam edecek ve ben izlediğim her sporcuda onun ''adamlığını'' arayacağım...








2 yorum:

  1. cok buyutuyorsun bence...
    ve
    bu tartisma sabaha kadar devam eder :))

    YanıtlaSil
  2. bak farkettiysen cevabi haftalar sonra sakinleşince atiorm sana :))

    YanıtlaSil