İzlemem bile şaşırtıcı gelmiş olabilir. Ama önyargılarıma rağmen zorla olsa da gittim filme ve birçok kalitesizliğine rağmen vasatın üzerindeydi film. Gerçekten. Türkiye'nin ihtiyacı olan bir filmdi aslında. Türk-Kürt ayrımına, eşcinsel ayrımına, devletin büyük hatalarına, fakir insanların çilelerine, dünyadan ne kadar geride olduğumuza kadar birçok konuda bilgilenmek istemeyen, gözlerini, kulaklarını kapatmış Türk halkına birşeyler verebileceğini düşünüyorum filmin.
Elbette birçok noksanı var. Birincisi seyirciyi ağlatmak için çok kasılmış. Müzikler dram ötesi ve sahneler bitmek bilmiyor, kavuşma ya da vedalaşma sahneleri dakikalar sürüyor. Bu sahneler bitsin diye bekliyorsunuz resmen. Bir diğeri de birçok konuda güzel eleştiriler varken, Kürt kökenli bir öz eleştirinin olmaması. Beni esas sinirlendiren sahneyse, spoiler olacak biraz gerçi ama, filmdeki tüm acılı sahneler dakikalarca sürerken, şehit evindeki sahnenin sadece iki saniye sürmesiydi. Müzik bile girmedi neredeyse, ama kasıtlı olduğuna da inanmak istemiyorum.
Yönetmenlik ya da çekim olarak sınıfta kalıyor olsa da, insanlıktan çıktığımız bugünlerde sırf vermek istediği mesajlar sebebiyle hepimizin izlemesi gereken bir film olduğunu düşünüyorum. Daha doğrusu dünyadan bir haber kesimin izlemesi gerektiğini düşünüyorum. Kim bilir belki de bu Türk ''Crash''i en bilinçsizlere bile biraz empatiyi ve hoşgörüyü verebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder