Blog'da futbol yazmaktan hoşlanmasam da bahsetmek istediğim sinirimi bozan bir olay var. Zaten konu futbol gibi gözükse de, aslında toplumsal.
Uefa Finali esnasında, tribünde arkadaşımla beraber Almanların en kalabalık olduğu yere geçtik. Onlarla sohbet ettik, Werder Bremen atkılarımızla şarkılarına ortak olduk, tam bir alman gibi izledik maçı ve çok eğlendik. O kültürü o an için yaşadık diyebilirim. Gol esnasında bir alman bana sarıldı, evet bir alman, bu da onlarında bizden memnun olduğunun bir göstergesi olsa gerek.
Peki bizden 20 metre ileride üzerinde Fenerbahçe formalı gruba ne yapıyordu? ''En büyük Fenerbahçe'' diye bağırıyorlardı. Almanların sesini bile bastırdıkları oldu. Sanki sahada takımımız varmış gibi bağırıyorlardı. Avrupa tarihinde böyle bir durum daha önce yaşanmamıştır. Gerçekten utandım, hem bir türk hem bir fenerli hem de ev sahibi olarak. Ama Türkler çok misafirperverdir öyle değil mi? Dört bir yanımızda düşmanlarla çevrilidir. Biz ve yalanlarımız. Yine avrupalılaşmak yerine ''biz türküz ve farklıyız'' mesajı vermeyi yeğlemiştik. İnanılır gibi değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder